Allns een Fraag vun de Tied

Allns een Fraag vun de Tied

Güstern is Grooodmudder 100 Johr old worn. Se seit grad un riesch in ehren Sessel un strotz vör Energie. Dorbi is se man grad vun een Grippe geneesen. Man hett sick Sorgen mookt. Denn ehr Afleeben wär schon vör veele Johrn befürcht worn. At Oma vör Johrn in een lütte Wohnung ümtrocken is, hett Tante Meta natte Oogen kreegen un hett Omas baldiget En’d prophezeit, un Onkel Ernst hett all vun de Arfschaft  snackt.

At Oma nu de 70sten tofooten har, wür Tante Meta vun de düstere Ahnung erfüllt, denn se wüss vun dan sworen Atem to berichten wenn Oma de Kahlen ut dan Keller holt hett. Tante Meta säh man blots: „Oma mookt dat nich mehr lang“ !!

De 75ste Geburtstag hett Oma een sülbergrauet Kleed anhatt un wär prächtig antokieken. Dat, so säh Tante Meta, zeig‘ nur, dat Oma grau utseihn dä un snack vun „een hereinbrechendet Unglück“.

At Oma denn mit 80 in’t Krankenhuus käm künn man dan Verloop nich mehr uphoolen. „Dat öberleevt Oma nich“!  Tante Meta hett de Verwandschop in Schongang up dann baldigen Heimgang inswoorn. Se wull ok dann Kanarienvogel vun Oma übernemmen. Oma indess hett sick na een söss Weeken Kur in Bad Schwartau sehr good verhaalt, un somit anners entschieden.

At de 85ste nöger käm stünn dat üm Grootmudder tämlich schlecht, denn se harr ehr Abo vun dan Winser Anzeiger verlängert. Tante Meta hett denn ok gliecks seggt: Se leest ja man blots de Todesanzeigen! „Is dat nich schlimm üm ehr Gedanken, sick dormit rümtoplagen“ ?!

So käm denn ok de 90 Geburtstag, un för Tante Meta wär dat nu klor; de Schwiegsamkeit vun Oma hett dat schlimmste ankünnigt!  Dorbi harr Oma man nur ehr Gebiss in Reperatur geben.

Nu wär denn ja de 95te un dat Schicksal neum ehren Loop. Oma is vun de Letter folln, bi dat ole Finsterputzen för dan Besöök, un hett sick dan Foot verstuukt. Tante Meta hett de Verwandschoop in söß Stunnen Takt bericht über Omas Befinnen. Se hett ehr denn ok mit Suppen versorgt üm ehr de letzten Daag to erleichtern. At Oma up eenmal Kalbshaxe hebben wull‘, is Tante Meta weg bleben.

Siet güstern is uns Groodmudder nu 100 Johr olt. Se hett hett in ehr’n Salon seet‘n un schink Kaffee in, dat de Tassen nur so klötern. Tante Meta und Unkel Ernst können nich dorbi wesen un hebbt Bloomen schickt.

Wie geiht de Beiden dat denn so“, hett man Oma frogt.   „Recht good“ säh Oma:  „Ick besöök se jede Week in‘t de  Seniorenrheim“.  

Dorbi nehm se gedankenvoll dat drütte Stück Torte und schüttel dan Koop:

„Aber Hand up Hart, Kinner, so een Heim – dat is würklich                                                                    nur watt för oole Lüüd …..“!

 

Öbersett hett dat Ingo Pape 2024

 

Dieser Beitrag wurde unter 14 - Plattdeutsche Geschichten veröffentlicht. Setze ein Lesezeichen auf den Permalink.